توسط احمدصفاربنیس.
| شنبه پنجم بهمن ۱۳۹۲ | 22:53
نمك مانند آب يك ركن از 3 ركن اصلي تشيكل دهندة كرة زمين، جسم انسان و شير مادر است. امروزه دو نوع نمك در دسترس مردم است:
1. نمك موجود در بازار (كلرور سديم)،
2. نمكي كه از گذشتة دور «نمك طعام» خوانده شده و در فرهنگ ايراني و اسلامي ما جايگاه ويژهاي داشته است.
از نمك در طول تاريخ همواره به نيكي ياد شده است و اگر امروزه بحثهاي ضدّ و نقيضي كه در مورد نمك گفته ميشود مرتبط به نوع اوّل، نمك موجود در بازار است.
براساس يك پروژة تحقيقاتي كه بر روي برخي نمكها در «دانشگاه تهران» انجام گرفته است، چنين نتيجهگيري ميشود كه براساس انجام يك سري تغييرات در ماهيّت نمك، تأثيرات مثبت نمك به علّت دستكاري كاملاً منفي گشته و زيانآور ميشود. براي مثال همانگونه كه ميدانيم نمك در طول تاريخ، عامل اُفت فشار بوده است، امّا امروزه بعد از اينكه نمك به نام تصفيه، داخل كارخانه نمك ميشود، فشار خون را بالا ميبرد كه علّت اصلي آن، خارج كردن برخي عناصر بسيار مهم و كليدي در نمك است. برخي موارد اين تحقيق در كتاب همكاران محترم فوق تخصص قلب به نام «بِران والد» ويرايش هشتم، صفحة 1114 چنين آمده است: وجود منيزيم (mg)، كلسيم (Ca) و پتاسيم (k) به اندازة كافي در غذاي مصرفي، عامل كاهش خون به مقدار 6/4 ميليمتر جيوه در افراد فشار خوني و مقدار 5/2 ميليمتر جيوه در انسانهاي عادّي است و مهمتـرين اين عناصر منيزيم (mg) است كه مقدار آن در غذاي مصرفي روزانه به حدّي كم است كه قابل ذكر نيست، امّا در نمك طعام به وفور يافت ميشود
ahmad saffar benis